مقایسه اثر ضد باکتریایی عصاره اتانولی برگ گیاه mentha longifolia (l.) hud. در رویشگاههای مختلف شمال ایران

عفونت­های ادراری و مقاومت آنتی بیوتیکی در دنیا رو به افزایش است. در این میان نقش فرآورده های گیاهی به واسطه داشتن طیف وسیعی از ترکیبات زیستی فعال و طبیعی بسیار با اهمیت است. پونه کوهی (mentha longifolia (l.) hud.) یکی از گیاهان دارویی معطر است که در طب سنتی برای درمان عفونت­های مجاری ادرار استفاده می­شود. در این تحقیق اثرات ضدباکتریایی غلظت­های مختلف عصاره اتانولی برگ های پونه کوهی جمع­آوری شده از رویشگاه­های زیارت (استان گلستان)، آلاشت و ییلاق دو هزار (استان مازندران) با دو روش انتشار دیسک و چاهک، علیه چهار باکتری مولد عفونت مجاری ادراری (اشریشیا کلی، استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس) مورد مطالعه قرار گرفت، تا رویشگاه بهینه با بهترین اثرا ضد باکتریایی گیاه معرفی گردد. یافته­ها نشان داد، عصاره اتانولی برگ پونه جمع آوری شده از هر سه رویشگاه اثر مهاری خوبی بر رشد باکتری­های گرم مثبت داشت، اما در رویشگاه­های آلاشت (1683 متر) و ییلاق دو هزار (117 متر) نسبت به رویشگاه زیارت (915 متر) به صورت معنی­داری نتایج بهتری مشاهده شد (در سطح یک درصد). به طوری که در این رویشگاه­ها، تقریباً 100 درصد سویه­های استافیلوکوکوس منتخب نسبت به عصاره حساسیت نشان دادند. لذا ضمن تایید استفاده سنتی از پونه کوهی جهت درمان عفونت­های مجاری ادرار می­توان بیان داشت هنگام استفاده از یک گیاه دارویی در درمان نوع خاصی از بیماری باید به رویشگاه آن نیز توجه نمود تا بهترین اثر درمانی حاصل شود.